In de week van de mediation blijkt uit een onderzoek van de Universiteit van Amsterdam en het Centraal Bureau voor de Statistiek dat 1 op de 5 volwassenen na de scheiding van hun ouders geen contact meer heeft met hun vader. Het gaat in dit geval om personen die geboren zijn tussen 1971 en 1991 en die als kind de scheiding van hun ouders meemaakten. De resultaten van dit onderzoek zijn opgepikt door grote landelijke media. Want het resultaat is op zijn zachtst gezegd schokkend.

Hoe het vroeger ging
Als één van de oorzaken voor dit resultaat wordt het gegeven genoemd dat kinderen in de periode tussen 1971 en 1991 na een scheiding vaak zonder meer door rechtbanken aan de moeder 'werden toegekend'. Wat mede tot uiting kwam in het benoemen van veelal de moeder als 'voogd' en de vader als 'toeziend voogd'. Ook was er in die tijd minder aandacht voor een goede zorg- en contactregeling tussen de kinderen en beide ouders. De vader kreeg vaak een beperkte rol toegedicht in de opvoeding en de verzorging en verdwenen destijds sneller uit beeld.

Nu ben ik zelf een kind van gescheiden ouders, geboren tussen 1971 en 1991. Maar gelukkig heb ik een uitstekende band met mijn vader én mijn moeder. Ik ben maar wat blij advocaat en mediator te zijn in de huidige tijd en niet in de tijd dat mijn ouders scheidden.

Gelijkwaardig ouderschap
Door schade en schande wijzer geworden realiseert de wetgever zich inmiddels gelukkig dat zowel vaders als moeders, ook na een scheiding, een bestendige rol moeten kunnen hebben in het leven van kinderen. Van 'voogd' en 'toeziend voogd' is geen sprake meer, want ouders delen na een scheiding samen het ouderlijk gezag over hun minderjarige kinderen. En bovendien wordt gestreefd naar gelijkwaardig ouderschap. Het gelijkwaardig ouderschap betekent niet dat ouders hun tijd met de kinderen precies 50/50 moeten delen. Het betekent dat ouders een gelijkwaardige rol hebben in de opvoeding en de verzorging van hun kinderen. Dit komt de veilige hechting van de kinderen aan beide ouders ten goede en moet er op lange termijn voor zorgen dat deze kinderen, ondanks het feit dat zij gescheiden ouders hebben, zich kunnen ontwikkelen tot gezonde, gelukkige en stabiele volwassenen met een goede relatie met beide ouders. Want over één ding zijn de wetenschappers het eens; kinderen hebben voor een dergelijke ontwikkeling hun beide ouders nodig.

In mijn werk als gespecialiseerd familierechtadvocaat is het mijn rol om dit recht van de kinderen én de ouders te bewaken. Dat doe ik in procedures waarbij ik één van beide ouders bijsta. Ook rechtbanken dienen deze belangen te bewaken. Ook in mijn werk als mediator bewaak ik het gelijkwaardig ouderschap. Mediation is één van de kansen die scheidende, maar ook al gescheiden ouders, kunnen aangrijpen om hun ouderrol na de scheiding samen invulling te geven.

Kinderen, jong én oud, zijn gebaat bij samenwerkende ouders, die hun naar evenwichtige volwassenheid begeleiden.

Heeft u vragen over het gelijkwaardig ouderschap, de zorgregeling voor uw kinderen of mediation? Mijn collega Nancy van Uitert en ik ontzorgen graag, dus stel ons uw vragen!

Eelke van den Hoogen - advocaat & mediator, oktober 2018.